22 januari 2018

 

Lui achterover in zijn stoel trekkend aan zijn sigaar, om zo te kijken naar een schim die als een balletdanseres sierlijk op de maat van het tikken van de klok in het schemerlicht over zijn pas geverfde witte muur glijdt. Vol bewondering tuurt hij, naar iedere beweging die zij maakt. Met de seconde wordt dit mooier en mooier. Het beseft dat zij niet in de gaten heeft dat hij haar nu zo wonderschoon vindt wordt in een klap verbroken als zij ontdekt dat er nog iemand in de kamer is.

Het tikken van de klok waar een muziekstuk van Beethoven uit klonk verdwijnt naar de achtergrond bij iedere woord dat vanaf dat moment uit haar mond komt.

De fijne beweging van de balletdanseres op de witte muur beginnen te schokken. Zij vliegen ruw heen en weer wat pijn doet aan zijn ogen.

Het schemerlicht wordt vervanger door een felle lamp die plotseling aan wordt gedaan.

Zijn stille bewondering voor haar is weg. De sleur van bijna dertig jaar samen is er weer.

Hij verzet zich in zijn stoel, drukt zij sigaar uit en luistert naar haar woorden die hij al zo lang van haar hoort.

 

####